บทที่ 487 ไสหัวเข้ามาเถอะ!
เจ้าเพลิงน้อยเมื่อสวาปามเพลิงภูตศิลาหยินเข้าไปจนหมด ก็กลายเป็นโป่งพองจนน่าหวาดเสียวว่าจะแตกระเบิด ร่างกลมดิกของมันยามนี้เป็นสีแดงปนดำ ลอยช้าๆ ลงมาจากม่านแสงด้านบน เรียกได้ว่าเชื่องช้ายิ่ง ราวกับคนอ้วนที่รับประทานมากเกินไป ค่อยๆ เยื้องย่างร่างที่ใหญ่โตโป่งพองลงบันไดมา เจดีย์น้อยไม่ทราบโผล่ออกมาจากที่ใด บินวนรอบกายเจ้าเ
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ