บทที่ 880 ผูและเว่ย

จิตใจของจั่วม่อดิ่งลึกเข้าสู่ภายใน ป้ายศิลาสุสานสีดำสนิทลอยอย่างเดียวดายบนท้องฟ้าเหนือพฤกษาเทพสุริยัน มองดูป้ายศิลาดำทมิฬ จั่วม่อรู้สึกหัวใจเต้นระทึกขึ้นมา มันเฝ้ารอวันนี้มานานกว่าสิบปีเต็ม ผูเยาผู้เย่อหยิ่งยโสและลึกซึ้งชั่วร้าย เว่ยที่ชอบพร่ำบ่นราวกับยายเฒ่า มีใบหน้าอ่อนโยนแต่ใจดำอำมหิต สองคนที่อยู่เคียงข้างมันมาตลอด