บทที่ 1046 ฝุ่นธุลีในประวัติศาสตร์
จินซินเยวี่ยราวกับถูกสายฟ้าฟาดกลางศีรษะ นิ่งขึงตะลึงงัน ไม่อาจกล่าววาจาได้เป็นเวลานาน สมองของนางสูญเสียความสามารถในการคิดไปชั่วขณะ แต่ในส่วนลึกที่สุดของร่างกาย แรงสั่นสะเทือนที่เรียกว่า ‘ความทะเยอทะยาน’ กำลังเอ่อท้นออกมา และไหลเวียนไปทั่วร่างกายของนางอย่างบ้าคลั่ง! สายตาที่เต็มไปด้วยความหมายของบิดา คล้ายจะเป็นกุญแจปลดป
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ