บทที่ 968 ไม่มีทางเลือก นอกจากสู้ตาย!

สองมือของบรรพจารย์โยวเฉวียนคว้านเอาก้อนหินสีดำสองก้อนที่แข็งแกร่งพอ ๆ กับเพชรออกจากพื้นโต๊ะ แล้วบดขยี้เป็นผงทรายดำที่ละเอียดที่สุดในฝ่ามือ ปล่อยให้ผงทรายดำไหลผ่านซอกนิ้วอย่างเงียบงัน ราวกับนาฬิกาทรายสองเรือนที่เวลากำลังจะหมดลง บรรพจารย์โยวเฉวียนเหม่อมอง ‘นาฬิกาทราย’ ด้วยสายตาเลื่อนลอยอยู่บ้าง ไม่มีผู้ใดทราบว่ามันจะทำอ