บทที่ 772 เปล่งประกายเจิดจ้า

ราตรีอันมืดมิดส่องสว่างด้วยลำแสงเวทวิชาและเทพวิชาเหลือคนานับ แต่ละสายปะทะหักหาญกลางอากาศประหนึ่งห่าพิรุณดอกไม้ไฟ บังเกิดเสียงระเบิดดังสนั่นลั่นโลก กระแทกทำร้ายโสตประสาทของผู้คน กระแสอากาศกวาดวาบอย่างกราดเกรี้ยวไปทั่วท้องฟ้ารัตติกาล ทุกสิ่งทุกอย่างในม่านสายตาคล้ายบิดเบี้ยวประหนึ่งภาพมายา ภายในป้อมปราการอาคมหวงห้าม ทุกผ