บทที่ 792 ลัญจกรตาหมอก

ทหารยันต์ทองคำดำกับเจดีย์น้อยพากันนั่งแผ่หลาอยู่บนพื้น สองจอมตะกละท้องป่องนูน นัยน์ตาเหม่อลอย อาการทั้งหมดนี้ล้วนบ่งบอกถึงสิ่งเดียว …พวกมันรับประทานมากเกินไป… จั่วม่อมองดูโถงหมอกที่บัดนี้โล่งว่าง ปราศจากไอหมอกแม้แต่เส้นสายใยเดียว รู้สึกกระหยิ่มใจเป็นที่สุด อย่าได้ดูแคลนพลังของจอมตะกละ! พลังหมอกเหล่านี้แปลกพิสดารอย