บทที่ 212 เกออยู่บนความเป็นจริง

ผูเยารู้สึกน่าเล่นยิ่ง กล่าวตามความสัตย์ มันอยู่ในทะเลแห่งจิตสำนึกของจั่วม่อมานาน ยังไม่มีสิ่งใดที่ทำให้รู้สึกน่าเล่นเหมือนยามนี้เลย แม้จะมีประสบการณ์หลายพันปี ก็ไม่เคยพบอะไรที่น่าเล่นมากเท่านี้มาก่อน ซิวเจ่อด่านจู้จีผู้หนึ่ง ซึ่งไม่เคยศึกษาร่ำเรียนศาสตร์ใดในด้านที่เกี่ยวข้อง อ้อ มิหนำซ้ำยังเป็นเพียงคนฆ่าสัตว์อีกด้วย