บทที่ 807 ขอนไม้ปะการังเพลิง

พื้นผิวของท่อนไม้เป็นสีดำราวกับถูกไฟเผา ดำสนิทเหมือนถ่าน ดูอย่างไรก็ไม่อาจพบเห็นสิ่งใดเป็นพิเศษ จั่วม่อมองดูเจ้าดำน้อยที่มีสีสันคล้ายคลึงกัน อดรำพึงในใจไม่ได้ ที่เจ้ายึดเกาะไม้ท่อนนี้เสียแนบแน่น คงมิใช่เพราะว่ามันเป็นสีดำเช่นเดียวกันกับเจ้ากระมัง? อย่างไรก็ตาม เมื่อยื่นมือออกไปลองสัมผัสดู จั่วม่อพลันสะท้านขึ้นทั้งร่าง