บทที่ 223 การค้าครั้งใหม่

“ตั้งแต่วันนี้ไป ข้าไม่ต้องการปราณพิภพอีกแล้ว” ถ้อยคำของผูเยาราวกับราชโองการอภัยโทษ จั่วม่อรู้สึกความหนักหน่วงชนิดหนึ่งสลายคลาย การสูบปราณพิภพมารดามันในที่สุดก็จบสิ้นเสียที! นึกถึงว่าไม่จำเป็นต้องทนทุกข์ทรมานจากการถูกสูบปราณพิภพอีก จั่วม่อเบิกบานใจจนแทบร่ำไห้ออกมาด้วยความยินดี! มันพลันคิดถึงฉากประหลาดที่ได้เห็นในทะเลแ

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ