บทที่ 233 ประจัญบานในหุบเขา

จั่วม่อระงับเจตนาสังหารที่อัดแน่นอยู่ในอก เหินเลียบไปตามแนวกำแพงผาภายในหุบเขาราวกับหมอกควันสายหนึ่ง ในสายตาของเนตรสีรุ้ง เห็นหมอกดำหนาทึบน่าสะพรึงกลัวม้วนตลบอยู่ในช่องหุบเขาด้านล่าง กลายเป็นพื้นที่แห่งความตาย แม้ว่าผีเสื้อลายสายรุ้งกำลังดูดซับพิษร้ายอย่างสุดความสามารถ แต่หมอกพิษในหุบเขามีมากเกินไป ดูดกลืนอยู่ครึ่งค่อน