บทที่ 91 ผสานเจตจำนงกระบี่

เมื่อผูเยาเห็นจั่วม่อ มันก็เอาแต่หัวร่อ “ผูเยา เคล็ดวิชาสวะนี่ข้าไม่ต้องการ หากไม่คืนจิงสือก็เปลี่ยนเป็นเคล็ดวิชาอื่นมา!” จั่วม่อตาแดงก่ำ เหมือนผีดิบผอมแห้งที่บ้าคลั่ง ถลึงจ้องผูเยาอย่างขุ่นแค้น “ฮิ” ผูเยาหัวร่อเบาๆ คล้ายเสียงขู่ของอสรพิษ ลากเสียงกล่าวว่า “ที่นี่ไม่มีคืนเงินหรือแลกเปลี่ยนสินค้า” “ต่อไปอย่าหวังจะได้จิง

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ