บทที่ 108 สองวิถีทาง

ศิษย์พี่เหวยเสิ้งออกจากตงฝูไปในตอนรุ่งสาง จั่วม่อกลับมาใช้ชีวิตแสวงหาจิงสืออย่างบ้าคลั่งตามเดิม “เกินความคาดหมายของข้าจริงๆ อ้า เจ้าสามารถจ่ายหนี้ทั้งหมดในระยะเวลาอันสั้นจริงๆ เสียด้วย” ผูเยากล่าวอย่างเศร้าเสียใจอยู่บ้าง จั่วม่อรู้สึกร่างกายเบาโล่ง โปร่งสบาย หนี้สินมหาศาลปานนั้น ที่ผ่านมากดดันมันอย่างหนักหน่วงจนแทบโงห

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ