บทที่ 251 เหล่าป่านฟั่นเฟือนไปแล้ว

กระทั่งผู้ที่ไม่ถามไถ่เรื่องราวทางโลกอย่างฉุนอวี๋เฉิงยังได้ยินข่าว “ศิษย์พี่ไม่ได้เกิดปัญหาใดจริงๆ?” มองจั่วม่อที่เปลือยร่างท่อนบน สารรูปดุจคนเสียสติ ฉุนอวี๋เฉิงอดถามอย่างห่วงกังวลระคนหวั่นใจไม่ได้ กงซุนชาสั่นศีรษะ ตอบว่า “ข้าจะไปรู้ได้อย่างไรเล่า?” “ฟังว่าศิษย์พี่คิดสร้างเมืองด้วยตัวเอง?” ฉุนอวี๋เฉิงถามอย่างระมัดระวั