บทที่ 259 เพลิงดาวตกเวิ้งว้าง

ลูกระเบิดสายฟ้าแกร่งลอยขึ้นตรงหน้าจั่วม่อ จั่วม่อไม่ได้ทำอะไรเลย เห็นเพียงเส้นสีเงินตกค้างอยู่ในสายตา สายฟ้าแกร่งคล้ายหายวับไปในอากาศธาตุ. ไม่มีเสียงคำรามสะท้านฟ้าสะเทือนดิน ไม่มีสภาวะเกรี้ยวกราดดุดัน แต่รวดเร็วยิ่ง เร็วเสียจนเยวียนเจียงยังไม่ทันได้รู้สึกตัวด้วยซ้ำ รอจนมันตอบสนอง รีบหันไปดู ท้องฟ้าก็กลายเป็นว่างเปล่าไป

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ