บทที่ 121 พนัน

ในพื้นที่รกร้างว่างเปล่าอันกว้างไพศาล เหวยเสิ้งยืนเผชิญหน้ากับบุรุษชุดขาว “เจ้าเป็นใคร? ไฉนลอบเข้าไปในภูเขาสุญตา? มีเป้าหมายอะไรกันแน่?” เหวยเสิ้งถามเสียงหนัก กระบี่ผ่าสายรุ้งของมันพร้อมจู่โจมทุกขณะ คนผู้นี้ที่มาไม่แน่ชัด ลอบเข้าไปในเขตภูเขาสุญตาของมัน มันพอดีค้นพบเข้าโดยบังเอิญ พลังบำเพ็ญเพียรของอีกฝ่ายเหนือล้ำกว่ามั

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ