บทที่ 132 รักษาอาการบาดเจ็บ

ขณะที่จั่วม่อสบถด่าปานพายุบุแคม ผูเยามีสีหน้าโง่งมอย่างสมบูรณ์ “พวกมันไม่ใช่ผายลม…” ผูเยาพยายามอธิบายอย่างมึนงง “พวกมันไม่ใช่ผายลม แล้วอย่างไร?” จั่วม่อถลึงตามอง ตระหนักว่ามันถึงกับถูกสภาวะของจั่วม่อสะกดข่มเอาไว้ ผูเยาทันใดนั้นตั้งสติได้ มีโทสะอยู่บ้าง ดวงตาขวาหรี่แคบลง เผยคมมีดสีแดงแคบยาว กล่าวเสียงเย็น “อ้อ เจ้าอย

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ