บทที่ 133 เผยเหยียนหรานบันดาลโทสะ

“มันกำลังจะรุดหน้าอีกแล้ว?” หยานเล่อตะลึงมองจั่วม่อที่นั่งอยู่ในถัง จากนั้นเอียงคอพึมพำกับตัวเองอย่างมึนงง “หืมม์ ไฉนข้ากล่าวว่า ‘อีกแล้ว’?” ไม่มีผู้ใดสนใจมัน ทุกผู้คนจ้องมองจั่วม่อด้วยสีหน้าหนักอึ้ง แสงสีทองบนใบหน้าจั่วม่อสว่างไสวขึ้นทุกขณะ ชั้นแสงสีทองกระเพื่อมเป็นระลอกคล้ายชั้นคลื่น ผมเผ้าของมันเริ่มเปลี่ยนเป็นสีทอ