บทที่ 301 สิ้นหวัง

ภายใต้กระแสปราณกระบี่กว้างไพศาล สตรีซิวเจ่อท่ามกลางเปลวไฟสีม่วงจ้องมองจั่วม่ออย่างลึกล้ำ จั่วม่อร้อนรุ่มจนแทบร่ำไห้ออกมา ในเวลาเช่นนี้มันกลับถูกดีดกระเด็นออกมาไกลถึงเพียงนี้ ดวงตาสองคู่ประสานกันกลางอากาศ กาลเวลาคล้ายหยุดชะงักลง เพียงแวบเดียว สตรีซิวเจ่อถอนสายตากลับไป เงยหน้าขึ้นอีกครั้ง เผชิญพายุปราณกระบี่ที่สาดซัดลงม