บทที่ 309 กำไรก้อนโตที่สุด

ภายในค่าย “เร็วกว่านี้ได้หรือไม่?” ผูเยาคอยร้องเร่งอย่างอดรนทนไม่ไหวจากทางด้านหลัง “รีบร้อนหาอันใด? ให้ข้าดูเสียก่อนว่ามีสิ่งใดหลงหูหลงตาไปบ้าง!” จั่วม่อค้นไปตามร่างกายของนักพรตเฒ่าอย่างละเอียดถี่ยิบหลายครั้งหลายหน จนกระทั่งแน่ใจว่าไม่มีสิ่งใดหลงเหลืออยู่แล้วจริงๆ ค่อยโยนนักพรตเฒ่าไปให้ผูเยาอย่างไม่เต็มใจนัก ผูเยารีบเ

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ