บทที่ 325 นี่มัน... ...

ใต้ม่านรัตติกาล เรือขนส่งทาสห้าลำเคลื่อนที่ไปข้างหน้าอย่างเงียบเชียบ “อากุ่ย เราจะไปอาณาจักรทะเลเมฆกันแล้ว” จั่วม่อบอกอากุ่ยที่อยู่ด้านข้างอย่างนุ่มนวล อากุ่ยยืนไร้ชีวิตจิตใจดุจหุ่นเชิดตัวหนึ่ง ดูเปราะบางจนชวนให้ผู้คนเวทนา เมื่อใดก็ตามที่มันหวนคิดถึง ว่าอากุ่ยสละชีวิตต้านทานการโจมตีเหนือเมืองอีกาทองคำ จั่วม่อรู้สึกหัว

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ