บทที่ 340 ตกปลากันเถอะ!

แม้จะนั่งขัดสมาธิอยู่บนพื้น ม้าฝานก็ราวกับกระบี่เปลือยฝักเล่มหนึ่ง เจตจำนงกระบี่ทะลักล้น! ไม่เห็นมันขยับเขยื้อนเคลื่อนไหวใดๆ แต่กลับหายวับไป เซี่ยซานที่กำลังฝึกปรือเคล็ดปราณภูตพลันสะท้านใจวูบ ชะงักงัน เงยหน้ามองท้องฟ้า ในเวลาเดียวกัน ซู่หลงก็แหงนมองท้องด้วยด้วยสีหน้าตะลึงลาน กลางเวหา เห็นม้าฝานยืนเงียบงันอยู่ท่ามกลางห

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ