บทที่ 351 ลมหายใจวารีของพันธารา

เพียะ เพียะ เพียะ… … เสียงแตกระรัวเร่งร้อนดังกึกก้องโดยไม่มีเค้าลางล่วงหน้า อาศัยตำแหน่งที่สองหัตถ์ของจั่วม่อจุ่มลงในน้ำเป็นจุดเริ่มต้น ลำน้ำแตกปะทุถล่มทลายอย่างรุนแรง แผ่กระจายไปทั่วทั้งสองฝั่งแม่น้ำด้วยความเร็วชวนสะท้านใจ เมื่อการแตกปะทุลามไปถึงสุดปลายทั้งสองข้าง ตูม ด้วยแรงระเบิดรุนแรงสะเทือนฟ้า แม่น้ำทั้งสายก็

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ