บทที่ 354 นามนั้นคือ...

ปัง ปัง ปัง เสียงเคาะประตูปลุกหนานเยว่ตื่นขึ้นมา เมื่อวันวานนางเหน็ดเหนื่อยอย่างแท้จริง ถึงกับหลับเป็นตายเลยทีเดียว นางพยายามถ่างหนังตาที่หนักอึ้ง เปิดประตูออกไปดู แต่พอเห็นคนภายนอกชัดตา อาการง่วงงุนงัวเงียพลันหายวับเป็นปลิดทิ้ง ผู้ที่เคาะประตูคือฉีเหล่าซือ ใบหน้ามันประดับด้วยรอยยิ้มอบอุ่นเป็นกันเอง ด้านหลังมันเป็นผู้

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ