บทที่ 1 เคล็ดเมฆฝนหล่นริน

เล่ม 1 คนเสียสติผู้คลั่งไคล้เงินตรา บทที่ 1 เคล็ดเมฆฝนหล่นริน “อย่าได้ลืมเลือน!” “ต่อให้ต้องตาย ก็มิอาจลืม!” ………………… เสียงแปลก ๆ แต่คุ้นเคย ดุจจะดังแว่วมาจากส่วนลึกของเมฆา ซ้ำแล้วซ้ำเล่า สะท้อนก้องเป็นชั้น ๆ ไร้จุดสิ้นสุด ผู้ใด? มิอาจลืมเลือน? มิอาจลืมเลือนอันใด? มันพลันผวาตื่น และก็เป็นเช่นทุกครั้ง ร่างกายชุ

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ