บทที่ 442 สตรีเยี่ยงเจ้า

ซางเว่ยหมิงมองลวดลายค่ายกลที่เจิดจ้าขึ้นทุกขณะ หน้าขาวเผือดจนไม่มีสีเลือด รีบร้องบอกพรรคพวกของจั่วม่อ “หนีเร็ว! ระวังค่ายกล!” เรื่องราวเมื่อบานปลายถึงขั้นนี้ ซางเว่ยหมิงรู้สึกเหมือนความตายกรายใกล้เข้ามาถึงศีรษะ แต่มันทราบว่าคนเหล่านี้ตั้งใจช่วยเหลือมัน เพียงแต่พวกมันยังไม่ตระหนักถึงอำนาจอิทธิพลของตระกูลเยิ่นในเมืองซวี