บทที่ 457 ลึกซึ้งชั่วร้าย  

เถียนเสี่ยวเวยเดินโซเซไปตามถนนด้วยความเมามาย มันเพิ่งกลับจากการร่ำสุราตามปกติ นับตั้งแต่ลิ้มรสสุราปราณเป็นครั้งแรกเมื่อสามปีก่อน มันก็ลุ่มหลงในรสชาติของสุราเมรัย ทุกครั้งที่ได้รับเงินค่าจ้าง เป็นต้องรีบแล่นไปยังร้านสุราคล้อยตามธรรมชาติเพื่อร่ำดื่มสักเล็กน้อย สำหรับสุราชั้นดีมันย่อมไม่มีปัญญาจ่าย ได้แต่ดื่มสุราชั้นรองล