บทที่ 475 ค่ายกลเวิ้งฟ้าอากาศครามเสร็จสมบูรณ์

จั่วม่อลอยค้างกลางเวหาเหนือเกาะเต่า ทอดตามองเกาะมหึมาที่อยู่ใต้ฝ่าเท้า อดพลุ่งพล่านใจไม่ได้ ทันใดนั้นมันพลันกางสองแขนออกกว้าง ผนึกพลังปราณทั่วร่างขึ้น เพียะเพียะเพียะ! เห็นแท่งหนามเวิ้งฟ้าอากาศครามหนึ่งร้อยแปดแท่งพุ่งขึ้นจากพื้นดิน แล้วลอยเงียบๆ รายล้อมรอบกายมัน จั่วม่อสีหน้ากลายเป็นเคร่งขรึมจริงจัง หยิบขวดแก้วแสงพิสุ