บทที่ 483 กำลังหนุน!

เมื่อสือผิ่นดึงคนตัวเล็กๆ ในชุดขาวที่มีขนาดเท่ากับตัวมันเข้ามาตรงหน้าจั่วม่อ จั่วม่ออ้าปากค้างจนคางแทบจรดพื้น “จู่เหริน โปรดประทานนามให้ด้วย!” สือผิ่นกล่าวอย่างเคร่งขรึม จั่วม่อมองดูคนสีขาวตัวเล็กอย่างอยากรู้อยากเห็น คนสีขาวตัวเล็กคล้ายเอียงอายอยู่บ้าง คอยแอบอยู่ด้านหลังสือผิ่น ลอบมองออกมาด้วยสายตาขลาดอาย คนสีขาวตัวเล

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ