บทที่ 14 โรคประหลาด

มือจับค้างที่ต้นข้าวปราณ ร่องรอยของแสงสีทอง ลอยขึ้นบนใบหน้าของศิษย์พี่กัวหลูในบัดดล เท่านี้ก็เพียงพอให้จั่วม่อทอดถอนชมเชย ระดับความเข้าใจในเคล็ดทองคำคร่ำคร่าของศิษย์พี่กัวหลู เหนือล้ำกว่ามันมากนัก แม้ว่าต่างอยู่ในขั้นที่สอง แต่ทั้งการใช้งานจริงและระดับความเข้าใจ มันล้วนอ่อนด้อยกว่าศิษย์พี่อยู่หลายขุม ทันใดนั้นบางสิ่งท

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ