บทที่ 494 ตื่น

แสงสีเขียวเจิดจรัสเปล่งประกายสีมรกต ขมวดพันเป็นเกลียวแหลม เจาะเข้าไปในเมล็ดผลึกสุริยันอย่างนุ่มนวล เมล็ดผลึกสุริยันที่ไร้ประกายเริ่มสั่นอย่างรุนแรง ประหนึ่งว่ามีสัตว์ร้ายบรรพกาลแผดคำรามอยู่ภายใน ชิงหลินสีหน้าเคร่งขรึม ดวงตาสีดำกระจ่างสุกใสราวกับหมู่ดาวในท้องฟ้ายามวิกาล เรือนผมสีเขียวโบกสะบัดโดยไม่มีลม ปลิวไสวอย่างเสรี

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ