บทที่ 603 ฤทธิ์สุราปิศาจเมิ่งผอ

นี่เรียกว่าเหยียบย่ำจนรองเท้าสึกหรอไม่พบพาน ยามได้มากลับไม่ยากเย็นจริงๆ ความคิดแรกที่ผุดขึ้นในใจเสิ่นอวี้เป็นเช่นนี้ ระหว่างทางมายังนครมหาสันติ มันต้องทนรับฟังเสียกงจู่กับคนอื่นๆ ยกย่องชื่นชมเซี่ยวม่อเกอไม่รู้ว่ากี่ครั้งกี่หน จัดวางศัตรูผู้นี้ไว้ในรายชื่อคนที่มันต้องเหยียบย่ำให้จมธรณีตั้งแต่แรก นึกไม่ถึงว่าปิศาจสุราตน

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ