บทที่ 656 ทางเลือกของกู่เหลียงเตา

จั่วม่อเพ่งมองวงหน้างดงามที่ชวนลุ่มหลงตาย ต้องประหลาดใจอยู่บ้าง “เจ้าไม่กลัวข้ารึ?” จั่วถามอย่างงุนงงสงสัย ผู้อื่นยามที่มองมัน สายตามีแต่ความพรั่นกลัวระคนหวาดระแวง ทว่าเสียกงจู่กลับเดินเข้ามาเหมือนเช่นปกติ เสียกงจู่แย้มยิ้มอย่างหยาดเยิ้ม “ข้าไยต้องกลัวเจ้าด้วยเล่า? หรือว่าเจ้าคิดรับประทานข้าลงไป?” จั่วม่อถึงกับไร้วาจา