บทที่ 47 ศิษย์พี่สวี่อี้

เมื่อตื่นขึ้นมา จั่วม่อแทบไม่อาจลืมตาสู้แสงตะวันอันเจิดจ้า มันครวญครางด้วยความรู้สึกสุขสบาย ความเจ็บปวดก่อนหน้านี้ทำให้ร่างกายผ่อนคลายกว่าเดิม สุขสบายเสียจนยังไม่อยากตื่น หลังจากดิ้นรนอยู่ครู่ใหญ่ ค่อยฝืนใจลุกขึ้นมา อันที่จริงในด่านจู้จีไม่จำเป็นต้องนอนหลับอีกต่อไป แต่นอกเหนือจากการฟื้นฟูเรี่ยวแรงแล้ว จุดประสงค์ที่สำคั

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ