บทที่ 708 แบบฉบับหลอมสร้างอันอึกทึกครึกโครม (ตอนต้น)

“สำคัญด้วยหรือว่าข้าเป็นใคร” ตาเฒ่าประหลาดแย้มยิ้มด้วยสีหน้าสัตย์ซื่อโง่งม บุรุษหนุ่มประดุจอสรพิษขนดที่เตรียมพร้อมจู่โจมได้ทุกเมื่อ กล้ามเนื้อเกร็งแน่นเพื่อที่จะสามารถกระโจนเข้าขย้ำได้ทุกขณะจิต เต็มไปด้วยกลิ่นอายอันตรายสุดขีด ทว่าตาเฒ่ารอยยิ้มบนใบหน้าไม่แปรเปลี่ยนแม้แต่น้อย ชั่วอึดใจให้หลัง บุรุษหนุ่มค่อยมีท่าทีผ่อนคล

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ