บทที่ 53 เม็ดยากล้าแกร่งเกรียงไกร

ตงฝู “เถ้าแก่หยาน คราวหน้าหากมีหญ้าหางจิ้งจอกหิมะอีก อย่าลืมเรียกหาข้าก่อน” ชายชราท่าทางมีอันจะกินผู้หนึ่งกล่าวอย่างจริงจัง ใบหน้ากลมสมบูรณ์ของหยานเล่อเต็มไปด้วยรอยยิ้ม “แน่นอน แน่นอน เถ้าแก่หวังไม่ต้องกังวล ข้าจะเก็บไว้สำหรับท่านอย่างแน่นอน” “ประเสริฐ” เถ้าแก่หวังพยักหน้า กล่าวอย่างริษยาอยู่บ้างว่า “สำนักท่านเต็มไปด้ว