บทที่ 711 อึกทึกครึกโครมไม่จบสิ้น (ตอนต้น)

“ตัวโง่งม กล้าต่อต้านสมาคมอาจารย์ศาสตรามารของพวกเรา ใช่รำคาญในการมีชีวิตสืบต่อแล้วหรือไม่!” ในกลุ่มคน บุรุษดวงตาสีฟ้าสีหน้าเย็นเยียบแค่นเสียงอย่างขุ่นแค้นชิงชัง “มันช่างไม่รู้ดีรู้ชั่วจริงๆ หากยินยอมทำงานกับเรา จะได้รับทุกสิ่งที่ต้องการ น่าเสียดายที่คนของเรากระทั่งจะพบหน้ามันยังไม่มีโอกาส หากมันเจียมเนื้อเจียมตัวเสียบ

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ