บทที่ 196 พยัคฆ์หลุดจากกรง

ภูเขาสุญตา สือฟ่งหรงใบหน้าเต็มไปด้วยความเดือดดาล “เพราะเหตุใด?” เผยเหยียนหรานเผยสีหน้าขออภัยระคนอับจนปัญญา “ไกลเกินไป! ต่อให้เราบอกมัน มันก็ไม่สามารถกลับมาทันเวลา นอกเสียจากว่ามันจะเป็นจินตัน ไม่เช่นนั้นไม่อาจกลับมาได้ภายในสามวัน” “เช่นนั้นข้าจะไม่ไปอาณาจักรคลื่นเรืองรอง! ข้าจะไปรับมัน!” สือฟ่งหรงกล่าวอย่างเด็ดเดี่ยว