บทที่ 61 ความคิดเพื่ออนาคต

จั่วม่อปาดเช็ดน้ำออกจากใบหน้า พลางโขยกเขยกปีนไต่ขึ้นไปยังริมฝั่งแม่น้ำ มันไม่เคยคิดเลยว่าเพลิงธาราผลาญฟ้าจะกลับกลายเป็นน้ำป่าไหลบ่า ซัดพามันซึ่งหมดเรี่ยวแรงมาไกลลิบลับร่วมสองร้อยสามร้อยหลี่ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเพลิงธาราผลาญฟ้าสูบพลังปราณของมันไปจนเกลี้ยงฉาด ในเวลานั้นมันไม่เหลือพลังกระทั่งจะหายใจผ่านเคล็ดบำเพ็ญสูดปราณก่อ