บทที่ 62 หลินเชียน

หลัวหลีทั้งภาคภูมิใจ ทั้งเศร้าเสียดายอยู่บ้าง ขณะที่ส่ายศีรษะ “นี่หาใช่เคล็ดกระบี่สุญตาที่แท้จริงไม่ คิดสรรค์สร้างเคล็ดกระบี่สุญตาขึ้นมาอีกครั้ง ไหนเลยง่ายดายดั่งใจนึก” ฉินเฉิงค่อยคลายความตระหนกลง พลางทอดถอนชมเชย “แม้จะยังไม่สมบูรณ์ก็ร้ายกาจปานนี้ ไม่ทราบเคล็ดกระบี่สุญตาสมบูรณ์แบบจะร้ายกาจถึงเพียงไหน?” มันอดไม่ได้ต้องม