บทที่ 146 ความเศร้าโศกของจั่วม่อ

หยานเล่อสีหน้าแปลกพิกลยิ่ง มันเป็นผู้ดูแลกิจการ ย่อมมีทักษะในการอ่านริมฝีปากเป็นธรรมดา หลายคนที่สามารถอ่านริมฝีปากก็เป็นเช่นเดียวกันกับหยานเล่อ ล้วนตะลึงงันกับการจู่โจมทางวาจาอันรุนแรงของหนานเหมินหยาง สภาพแวดล้อมเงียบสงัดเกินไป เงียบจนแปลกประหลาด หยานเล่อตะกุกตะกักอยู่ครึ่งค่อนวัน ยังไม่สามารถกล่าววาจาออกมา ความเงียบอ