บทที่ 27 เงยหน้าขึ้นในความมืดมน

“ศิษย์พี่ ร่างกายท่านใช่สบายดีหรือไม่?” เสี่ยวกั่วต่อสู้กับความสงสัยอยู่เป็นนาน ในที่สุดอดถามออกมาไม่ได้ “ข้าย่อมสบายดี” จั่วม่อตอบเสียงแหบพร่า พลางเดินต่อไปเบื้องหน้า เสี่ยวกั่วมองจั่วม่ออย่างกังวล รวบรวมความกล้ากล่าวว่า “ศิษย์พี่ หากท่านรู้สึกไม่ค่อยดี เราสามารถเลื่อนเป็นวันอื่น” “ข้าบอกว่าสบายดีก็ย่อมสบายดี!” จั่วม

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ