บทที่ 58 พรั่นพรึง

เก้าพันสี่ร้อยสิบเอ็ด! หลังจากตกอยู่ในภวังค์สับสนงงงวยร่วมสามวันเต็ม จั่วม่อก็กลับมาเริ่มต้นฝึกปรือเพลงกระบี่อย่างบ้าคลั่งอีกครั้ง ภาพเหตุการณ์ในทะเลแห่งจิตสำนึกคราวนั้นมอบความรู้สึกสะท้านสะเทือนหาใดเปรียบให้แก่มัน อีกทั้งยังคลับคล้ายจะเข้าใจบางสิ่งบางอย่าง แต่ไม่อาจไขว่คว้าไว้ได้ สามวันให้หลัง จู่ๆ มันก็ตื่นจากห้วงคำน

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ