บทที่ 7 เหยียจะรอเจ้า

(เหยีย – ปู่, ท่านปู่ผู้นี้, เป็นคำที่มักใช้เรียกแทนตัวเอง เพื่อกวนโทสะฝ่ายตรงข้าม) ครั้นถอยออกจากฌาน พลังกายพลังใจของจั่วม่อล้วนฟื้นคืนอย่างสมบูรณ์ ร่างของมันรู้สึกเบาขึ้น ทั้งสุขสบายอย่างยิ่ง เดินออกมาจากห้องสันโดษ มันคว้าอินกุย พลางกระโดดขึ้นบนหลังคา จั่วม่อเหยียดมือออก จิตเคลื่อนตามหลักเคล็ดวิชา แสงสีทองจาง ๆ ของปร