บทที่ 77 หลุมพราง

จั่วม่อเหม่อมองไปยังทะเลป้ายที่เรียงรายในตลาดเสรี ผูเยาพลันผงาดขึ้นมา สีหน้าเย่อหยิ่งภาคภูมิ ความรันทดหดหู่ที่เกิดจากการพลาดหวังคราวก่อน ถูกกวาดหายวับในบัดดล “เห็นหรือไม่ เห็นหรือไม่ เป็นดังวาจาข้าใช่หรือไม่ ไข่มุกหยินมีค่ามาก!” จั่วม่อค่อยๆ ดึงสติกลับมา ขณะที่กวาดตามองไปทั่วตลาด มันก็พบเห็นดรุณีน้อยที่เคยซื้อไข่มุกหย