บทที่ 157 ไม่คาดฝัน

ครั้นเมื่อจั่วม่อ เหวยเสิ้งและหลัวหลี พบเห็นท่านเจ้าสำนักกับเหล่าอาจารย์อา พวกมันก็กลายเป็นเรียบๆ ร้อยๆ ขึ้นมาทันที “ฮึ่ม พวกเจ้าประเสริฐมาก ไปเข้าร่วมชุมนุมวิจารณ์กระบี่ แต่ไม่มีผู้ใดกลับมาอย่างครบถ้วนสมบูรณ์สักคน” สือฟ่งหรงผู้ทำงานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เมื่อเห็นคนทั้งสาม อารมณ์ที่ไม่ดีอยู่แล้วยิ่งย่ำแย่ลงกว่าเด

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ