บทที่ 208 โลหิตทะลวงช่องว่าง

จั่วม่อมองใบหน้าขาวซีดของเจ้าคนที่กึ่งนั่งกึ่งเอนอยู่บนพื้นเรือ เป็นเรื่องยากที่จะเชื่อมโยงศิษย์น้องกงซุนผู้นุ่มนวลเหนียมอาย กับเจ้าคนที่ต่อสู้อย่างบ้าคลั่งเมื่อสักครู่ ขณะที่มันหยิบโอสถปราณให้กงซุนชา ในใจก็อดคิดไม่ได้ ‘สหายผู้นี้เป็นนักยุทธศาสตร์ที่ดุเดือดรุนแรงจริงๆ!’ จนกระทั่งถึงตอนนี้ มันยังรู้สึกเหลือเชื่ออยู่บ้า