บทที่ 235 สามคลื่นพิฆาตของคนฆ่าสัตว์

จั่วม่อนอนเหยียดยาวอยู่บนพื้น สามองครักษ์เกราะทองยืนป้องกันอยู่รอบกาย ร่างกายของมันประดุจฟองน้ำ ดูดซับปราณพิภพจากพื้นอย่างต่อเนื่อง พลังปราณของหมัดคลื่นสวรรค์สิบสี่วัฏฏะ เกินขีดจำกัดสังขารร่างกายของมันไปมาก พลังปรานที่บรรลุถึงขั้นน่าประหวั่นพรั่นพรึงแทบจะทำลายสองแขนของมันไป กระแสพลังปราณที่ไม่อาจควบคุม แล่นพล่านไปทั่ว

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ