บทที่ 238 เหอเถาอัสนีคำรน

(*ผลเหอเถา – ผลวอลนัท ดูภาพประกอบท้ายบท) “เป็นอย่างไรบ้าง?” กงซุนชามองเข้าไปในห้องแวบหนึ่ง จากนั้นทรุดนั่งลงข้างจั่วม่อ จั่วม่อสั่นศีรษะ “ไม่ทราบได้ ที่แท้นางบาดเจ็บสาหัสมาก่อนหน้านี้ด้วย ทั้งยังไม่ใช่แค่ครั้งเดียว ที่นางยังมีชีวิตอยู่จนถึงตอนนี้ ก็เรียกได้ว่าปาฏิหาริย์แล้ว” มันอดนับถือเลื่อมใสสตรีนางนี้ไม่ได้ เมื่อได