บทที่ 312 จั่วม่อพิโรธ

บึม! ในสายตาของผู้คนสว่างวาบ แสงระเบิดเจิดจ้าบาดตาเสียจนไม่อาจลืมตามอง ผู้อาวุโสเหมยแขนเสื้อสองข้างขาดวิ่น ผมเผ้าสยายกระเซอะกระเซิง โลหิตเบาเบางสายหนึ่งไหลปรี่ลงมาจากมุมปาก นางมองกลุ่มหนึ่งร้อยกว่าคนที่อยู่ตรงหน้าด้วยดวงตาหวาดหวั่นพรั่นพรึง นี่มัน… …นี่มันเคล็ดวิชากระบี่ผีสางอันใด… … นางย่อมเคยพบเห็นวิชากระบี่

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ