บทที่ 336 เช่นนั้นก็ทดลองดูเถอะ

ผูเยามองจั่วม่อตาเขม็งโดยไม่กล่าวคำใด จั่วม่อถูกจ้องจนไม่สบายใจอยู่บ้าง ได้แต่ยิ้มกะลิ้มกะเหลี่ย “สังขารปิศาจมหาทิวาหากไม่ฝึกปรือ ไยมิใช่น่าเสียดายไม่น้อย!” หลังจากจ้องเขม็งอยู่นาน จนจั่วม่อคิดว่าผูเยากำลังบันดาลโทสะ ผูเยาพลันกล่าวอย่างกะทันหัน “ให้ข้าลองคิดดู” แม้ว่าผูเยาไม่ได้ให้คำตอบในทันที จั่วม่อยังคงเห็นว่ามีควา

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ